Het Proces van een Wifi Survey: Van Intake tot Rapportage

Een wifi survey geeft een onderbouwd beeld van dekking, capaciteit en kwaliteit van uw draadloze netwerk. Doel is om betrouwbare connectiviteit te leveren voor kritieke toepassingen (spraak, videomeetings, IoT, scanners) zonder onderbrekingen. Een goede survey voorkomt terugkerende storingen, dure herplaatsingen van access points (AP’s) en frustraties bij gebruikers. Cisco benadrukt al jaren dat een site survey cruciaal is voor succesvolle uitrol en beheer [1]. Aruba vat het ontwerpprincipe treffend samen: "Design for capacity, not coverage" [3]. Met andere woorden: niet alleen overal signaal, maar voldoende gelijktijdige gebruikers en throughput.

1. Intake: doelstellingen, use-cases, devices, SLA’s en beperkingen (budget, bouwkundige eisen).
2. Voorbereiding: plattegronden verzamelen, materiaal en omgevingsfactoren (wanden, stellingen, storingsbronnen) in kaart brengen.
3. Metingen: op locatie of voorspellend om RF-gedrag (signaal, ruis, interferentie) te bepalen.
4. Analyse: resultaten interpreteren en ontwerpkeuzes verantwoorden.
5. Rapportage en plan van aanpak: concreet advies met AP-positie, kanalen, vermogens en optimalisaties, plus implementatie- en validatiestappen. Dit proces voorkomt aannames en maakt keuzes herhaalbaar en uitlegbaar [1][2].

Er zijn drie hoofdtypen surveys: "predictive", "passive" en "active" [2]. Predictive (op basis van plattegronden en materialen) is snel en ideaal voor nieuwbouw of grote locaties. Passive registreert zendreeksen en ruis van aanwezige netwerken; Active test ook daadwerkelijke datadoorvoer en roaming. In de praktijk combineren we methodes: predictief voor het voorlopige ontwerp, passief/actief ter validatie op locatie. Professionele tools (zoals Ekahau) bieden heatmaps voor signaalsterkte, SNR, channel overlap en airtime usage, zodat u objectief kunt sturen op drempelwaarden (bijv. -67 dBm dekking en voldoende SNR voor spraak/bedrijfskritiek, afhankelijk van use-case) [2][3].

Een goede analyse kijkt verder dan ‘groene’ heatmaps. Belangrijke onderwerpen: dekking per gebruikszone, capaciteit versus piekbelasting, interferentie (co- en adjacent-channel), roamingpaden, minimum bitrate, en bandsturing (2,4/5/6 GHz). De rapportage koppelt elk meetresultaat aan een keuze: AP-plaatsing en -aantal, antennetypen (omnidirectioneel/gericht), kanaalplan (bijv. 20/40/80 MHz waar passend), zendervermogen en client density. Duidelijke visualisaties (heatmaps, kanalen, SNR) en meettabellen gaan vergezeld van concrete acties, planningen en risico’s met mitigerende maatregelen. Bronnen en aannames worden transparant vermeld [1][2][3].

Tijdens implementatie worden AP’s geplaatst en geconfigureerd conform ontwerp. Daarna volgt een validatiesurvey om te controleren of targets zijn gehaald. Denk aan: dekking in kritieke ruimten, roaming zonder haperingen, stabiele latency/jitter voor spraak en video, en geen overmatige kanaaloverlap. Kleine bijstellingen (vermogen, kanaaltoewijzing, antennehoek) horen bij dit stadium. Documentatie wordt bijgewerkt, zodat beheerteams weten waarom instellingen zo zijn gekozen en hoe te handelen bij wijzigingen (bijv. verbouwingen of nieuwe deviceprofielen) [1][2].

De investering in een wifi survey verdient zich doorgaans terug door minder storingen, minder truck rolls en minder herplaatsingen. Belangrijkste opbrengsten: voorspelbare prestaties, hogere productiviteit, lagere supportdruk en minder risico op storingspieken. Risico’s bij het overslaan van een survey: blinde vlekken, slechte roaming, kanaalconflicten, overbezet spectrum en security-gaten (onbedoelde open dekking). Door het proces met meetbare criteria en valide bronnen te onderbouwen, neemt de kans op succesvolle audits en toekomstige uitbreidingen toe [1][2][3].

Veelgemaakte fouten: alleen op ‘balkjes’ sturen, te brede kanalen inzetten in drukke omgevingen, alle AP’s op vol vermogen zetten, of enkel op 2,4 GHz vertrouwen. Ook wordt te vaak vergeten om materiaalverzwakking (beton, glas met metaalcoating) en dynamische factoren (deuren, mensen, machines) mee te nemen. Best practices: begin met duidelijke use-cases, meet met representatieve devices, valideer na implementatie, documenteer aannames en configuraties, en monitor actief. Zoals Aruba stelt: "Design for capacity, not coverage" – dus plan voor gebruikersdichtheid en applicatie-eisen, niet alleen voor signaalsterkte [3].